ferveney
وقتی که چترت خداست بگذار باران سرنوشت هر چه میخواد ببارد ...
ماسه ها فراموشکارترین رفیقان راهند....
پابه پایت می آیند انقدر که گاهی سماجت آنها در همراهیت حوصله ات را سر میبرد....
اما کافی است بادی بوزد یا خرده موجی برخیزد تا برای همیشه از حافظه ضعیفشان رد پایت پاک شود....
من از نسل ماسه ها نیستم.از نسل صدفم.....
صدفهایی که به پاس اقامتی یک روزه تا دنیا دنیاست صدای دریا را برای هر گوش شنوایی زمزمه می کنند.....
نظرات شما عزیزان:
نوشته شده در یک شنبه 10 / 8برچسب:, ساعت
4:3 PM توسط هانیه شریفی| نظر بدهيد